بعضی از گردشگران از خطر نابودی طبیعت حرف میزنند وبعضی از آنها هم فقط این خبرها را میشنوند، در میان آنها اما اندک طبیعت گردهایی هستند که به چشم دل هر آنچه بر طبیعت میگذرد ودر آنها اتفاق می افتد را میبینند وباز گو میکنند .
آنها میبینند که:
در آذربایجان ،دریاچه ارومیه دلش شور میزند آنقدر که تا چندی دیگر فقط شورهزاری از آن باقی میماند.
در خاش چند سال است که زمین دلش مانند سیر وسرکه میجوشد وگل افشان (پیرگل ) از نمونه بارز آن است.در آنجا بسیار شگفت انگیز است که از زمین خاک وگل غلیظی در حال جوشیدن می باشد .
منظره ی گل افشان وجوشیدن زمین ،پدیده ای زیبا ونادر است و جوشیدن آن گلها داز زمین در جای خود بسیار زیبا می باشد .
در این منطقه بسیار زیبا و شگفت انگیز ، با هر جزر و مد دریا زمین عقده گشایی میکند و مثل آتشفشانی سرد گِل را از دل خود بیرون میریزد.
این مکان زیبا در حدود ۹۰کیلومتری جنوب خاش بین حصار کوههای تفتان در استان سیستانوبلوچستان قرار دارد و جای مناسبی برای گردشگری و دیدن آن طبیعت شگفت انگیز است.
تمام آن اتفاقها در منطقهای به وسعت ۳هکتا راتفاق می افتد آن زمینها ، پوشیده از گل رس هستند که در آن هیچ گیاهی نمیروید؛وخالی از مناظر وطبیعت است .
در آن مطقه وزمینها پرندههایی مانند هوبره و حیواناتی چون بز و قوچ در آن دیده میشوند.
فوران گِل سازه ای درست کرده ، که ای سازه ها چندلایه را پدید میآورندو شکل آنها مانند مخروط بوده و گاهی قرینه و گاهی بیقرینه هستند .
ومناظر بسیار زیبا ودیدنی را پدید میآورند عکاسان از عکسایی که کی گیرند در نمایشگاههای خود از آن استفاده می کنند
.به گفته گردشگران نکته جالب اینکه گلافشانها هم پیر میشوند. برای نمونه در پایان عمر شمار افشاندن گل آنها به چند روز یکبار کاهش یافته و سرانجام خاموش شده و بهاصطلاح میمیرند.
ساکنان محلی گلافشانها را ناف زمین مینامند و برخی نیز بر این باورند که آنها افزون بر جزر و مد دریا با کشش اجرامآسمانی در ارتباط هستند.گلهای رو خشک میشوند ودر عوض گلهای غلیظ تر با سرعت بیشتری وباحالت انفجاری تری از زمین به بیرون پرتاب میشوند .
با دیدن این مناظر به بزرگی خالق خود پی میبرید.