موزه ملی تالانگ پوکت در فاصله ۱۰۰ متری شرق بنای یادبود خواهران دلاور (Heroine’s Sisters) ، در شاهراه اصلی پوکت و در فضایی سبز و دلنشین واقع شده است. این موزه حرف های زیادی از گذشته پوکت برای گردشگران و بسیاری از مردم محلی نیز دارد. لذتی که در بازدید از این موزه نصیب گردشگران می شود تنها چیزی نیست که به دست می آورند.
اولین چیزی که بعد از وارد شدن به سالن اصلی موزه به چشم می خورد مجموعه ایست از صنایع دستی باستانی که در منطقه آندامان کشف شده اند. مهمترین اثر این مجموعه پیکره ایست دو متری از ویشنو است که در جنگل های استان Phang Nga یافته شده است.
سالن بعدی مجموعه ایست از تصاویر مومی شکلی در سایز انسان، که لحظه مهمی از جنگ سال ۱۷۸۵ تالانگ را روایت می کند. این صحنه بیانگر داستان خواهران قهرمان، لیدی چان و لیدی موک است، کسانی که با سیاست های تیزهوشانه خود مهاجمین برمه ای را مجبور به عقب نشینی کردند.
در سالن سوم گوشه هایی از فرهنگ چینی های پوکت به نمایش گذاشته شده است. از ۲۰۰ سال پیش که چینی ها برای کار در معادن قلع پوکت به این جزیره مهاجرت کردند بخش اصلی جمعیت پوکت را به خود اختصاص داده اند و امروزه بخش اعظمی از تجارت و سیاست این جزیره در کنترل چینی های مهاجر است. در پوکت نیز مانند اکثر نقاط تایلند پیوند عمیقی بین فرهنگ بومی و فرهنگ چینی ها برقرار است، و بسیاری از مراسم های رنگارنگ این جزیره متاثر از آیین و سنن چینی های منطقه است.
سالن آخر این موزه نیز به بیان فرهنگ مسلمانان پوکت و کولی های دریایی (Chao Gypsy) پرداخته است. صحنه ای از مراسم به آب اندازی قایق کولی ها، با استفاده از پیکره های مومی سایز واقعی تصویر شده است. البته با در نظر گرفتن اینکه یک سوم جمعیت پوکت را مسلمانان آن تشکیل داده اند به نظر می رسد اندکی در بیان آداب و رسوم این مردم کم کاری شده است.
عجیب ترین سالن این موزه، سالن نمایش سونامی است. این بخش گوشه ایست از چیزهایی که در سونامی دسامبر سال ۲۰۰۴ از بین رفتند. راه اندازی این بخش در واقع ادای احترام کوچکی به میلیون ها انسانی است که در جریان آن سونامی متحمل آسیب های جسمی، روحی و مالی شدند.